از 1388

می رسد مرغ بهاران به دو صد قول و غزل

می درد پرده ی فصلی، که خزان من و توست

این شب تیره که امروز به ما سایه فکند

می دهد وعده ی صبحی که از آن من و توست.!

+ منظورم آخرین آپ سال 88 بود.

++ سال شادی رو برای خودم و همه ی آدمک ها (چوبی و غیر چوبی) آرزو می کنم؛ فقط همین، آخه میدونی چیه؟

از نظر من کسی که شاد باشه، پس قطعاً سلامتی داره، عشق داره، پول داره، دنیا داره، آخرت داره و همه چیز داره....!

+ نوشته شده در  شنبه بیست و نهم اسفند ۱۳۸۸ساعت 11  توسط آدمک چوبی  |